jueves, 18 de julio de 2013

Año

Tras un invierno hay una flor
que quiere llamar la atención.
Tras una primavera hay un sol
al que le late su corazón.

Tras un verano hay una hoja
que pierde su color.
Tras un otoño hay un copo
repleto de dolor.

martes, 16 de julio de 2013

Quizás . . .

Quizás hoy me pierda,
si  me encuentro dejado
sufriendo la pena
por no alcanzar tus manos.

Quizás hoy me calle,
si me siento olvidado
al descubrir el dolor
por escaparte de mis brazos.

Quizás hoy me muera,
si no me despierto a tu lado
abriendo la puerta
que me conduce a tus labios.

lunes, 1 de abril de 2013

Que estás disposto a facer pola liberdade? (en galego)


            I
Unha fermosa dama
camiñaba polo mar.
Cun leve son
a súa voz oín resoar.
Tiña una mirada
que me fixo imaxinar
o que se debe sentir
polo ceo camiñar.

Desde ese instante
non logro recordar
se este é o momento
de con ela xogar.
Cando noto o seu cabelo
coñezo o que é gozar.
Ao tocala na noite
non sinto os días pasar.

Todos son doces anos
ao seu lado estar.
Pero o día que chegaron
sentín o que é odiar.
O sangue do seu pescozo
vin derramar,
iso foi por non deixarse
por eles violar.

Intentei evitalo pero
seus golpes fixéronme parar,
pero coa miña vida
non conseguiron rematar.
Espertei nas sombras,
as lapas estábanme a abrasar.
Xurei que todo iso
ía a vingar.

         II
Adestreime  para poder
con eles rematar,
foron longos anos
sen poder descansar.
Despois busquei  un home
que me puidéra ensinar.
Grazas a e al miña vinganza
puido comezar.

Empecei atopando
quen a lográron asasinar.
Cando as súas vidas
estaban por rematar
comprenderon o seu erro
e comezaron a chorar,
pero o que fixeron
non se podía perdoar.

Os rumores xurdiron;
non se paraba de falar
dunha revolución
a punto de estoupar.

A xente axudoume
sen se decatar,
xa que grazas a eles
podíame camuflar,
e coa vinganza
poder continuar.
A fin da aguia vermella
estaba por chegar.

Logo outro e outro e outro máis
que acabei por asasinar.
Un nome, o meu nome,
medraba ao resoar.
A xente levantouse,
e comezou a  loitar.

Vencemos moitas batallas,
comezamos a gañar,
os nosos inimigos
estábanse a retirar.
Pero ao non poder máis,
axuda comezoulles a chegar.

Deron a volta á parede
para poder gañar
e a miña xente
comezou a minguar.
Poucos meses despois
decidiron abandonar,
mentres as filas dos meus
comezaban a desexar
que non tiveran
un mal rematar.

Pronto só quedei  eu
na miña loita particular.
Quería a nosa liberdade
para como tal podela usar,
así para lles dar valor
o mellor golpe quixen dar.

         III
O seu alto xeneral
empezou a falar,
coas súas palabras
a xente comezouno a adorar
simplemente con oír
unhas sons escapar
dos seus beizos
que eu ía arranxar.

Sen se notar a xente
comeceina a apartar
cara o meu destino
poder chegar.
Estaba cheo deles
pero non pensei parar
era unha rúa sen saída
a punto de rematar.

Comecei a correr cara el ,
iso fíxome destacar,
e as súas olladas
sobre min quixéronse pousar,
pero xa todo daba igual
xa que o meu aceiro puido acougar.

Espertei nun lugar escuro
no que me esperába encontrar.
Pouco despois a empurróns
decidíronme sacar.
Dirixíronme a unha praza
na que me estában a agardar.

Xa no centro da praza
un látego comezaron a usar,
pero non conseguiron
facerme berrar,
logo cunha medía lúa
a miña pel comezou a estalar.
Ás persoas gustáballes
ver a miña pel pinchar,
pero a pesar de todo
seguín sen protestar.

Ao levantar a cara
puidéronme contemplar,
o seu rostro
comezou a cambiar
e a algún deles
podíanse velos  chorar
xa que miña vida
lles quíxen dar
e por eles loitar
para que puidéranse
contra os outros levantar.

Pediron o meu perdón
e o señor deuse a mostrar
co seu duro rostro
para comigo falar.
Cun hacha na man
faloume sen respirar:

-“Ata os que pretendías salvar,
déronche as costas.
Pero segues a loitar.
Resistes. Por que?”
-“Porque ninguén máis o fará!”

O silencio reinou ata que
a hacha comezou a baixar.
A xente alzouse,
púxose a loitar,
unha revolución
fixen estoupar.

Cando a alma do meu corpo
se comezou a separar
sabía que a liberdade estaba
a punto de chegar.
E cun sorriso despedinme
porque miña raíña veume a buscar.

martes, 12 de marzo de 2013

5 sentidos (en galego)


Vin horror.
Vin guerra.
Vin sangue.
Vin morte.
Vin medo.
Visitei o inferno.

Sentín dor.
Sentín pena.
Sentín soidade.
Sentín enfermidade.
Visitei a escuridade.

Oín berros.
Oín choros.
Oín lamentos.
Visitei o ceo.

Toquei nubes.
Toquei bentos.
Visitei o coñecemento.

Respirei fraternidade.
Visitei a eternidade.

domingo, 10 de marzo de 2013

Infinito con fin

Una madre que muere por su hijo.
Un hombre que mata por su mujer.
Un niño que le aguarda un mal viaje.

Un viaje que lleva por mal camino.
Un odio que dicta por donde ir.
Un pasado que deambula por el futuro.

Prefería vivir que cambiarlo.
Prefería salvarme que tender la mano.
Prefería irme y olvidarlo.

Cuando me di la vuelta lo sentí.
Cuando me di la vuelta lo vi.
Cuando me di la vuelta lo viví.

Entonces lo comprendí.
Vi a una madre que daría la vida por su hijo.
Vi a un hombre que mataba por su mujer.
Vi a un niño que le aguardaba un mal viaje;
y ese viaje era un bucle.
Un bucle que da vueltas y vueltas.
Así que lo cambie.

Y lo vi

Vi a una madre que ya no daría la vida por su hijo.
Vi a un hombre que ya no mataba por su mujer.
Vi a un niño que ya no le aguardaba un mal viaje.

Pero yo ya no me veía ahí.

(Inspirado en la película "Looper")

martes, 19 de febrero de 2013

Ave Fenix

Nace muriendo,
muere naciendo.

Surcando los cielos
desde lo lejos.
produciendo su vuelo
con su cuerpo de fuego
se mueve ardiendo.

Es un pájaro viejo
con el corazón negro,
trasmite miedo
propio de los muertos
que están durmiendo.

Nunca es cadáver,
revive a lo grande,
espectacular imagen,
esplendido traje,
proveedor de libertades.

Nace muriendo,
muere naciendo.

Corre por los paisajes,
navegando los aires
surcando los mares,
brillando como cristales
como luces naturales.

De las aves es dueño,
rojo amarillo cual bello,
garras de hierro,
planeo ligero,
en el fondo desapareciendo.

Navega por el viento
buscando parajes secos.
Desde lejos lo veo
emanando fuego
y el firmamento encendiendo.

Nace muriendo,
muere naciendo.

miércoles, 6 de febrero de 2013

Te deseo a mi lado


Hoy con una sonrisa me pude levantar,
gracias a ti puedo reanudar
ya que fuerzas me logras donar
para mi vida poder continuar.

Con tus buenos días por ti me haces suspirar,
con tus buenas tardes en ti me haces pensar
con tus buenas noches contigo me haces soñar,
y el resto del tiempo, de mi mente no logras desertar.

Ese día en el que estemos juntos no me logra llegar,
queda muy poquito, pero sigue sin arribar.
No hay nada que deseé más que juntos estar
abrazados en ese idóneo lugar.

Abrazándonos y dándonos besos sin parar,
ese es mi sueño, el que quiero alcanzar.
No se si más podre aguardar,
es algo que con mi corazón no dejo de desear.

Te quiero ver ya delante de mi sin pestañear
y hasta la hora de irnos no dejarnos de besar
por que tú eres lo que quiero alcanzar
y hasta el final no dejarte de amar.

Buenos días


Buenos días mi amiga,
Me has faltado toda la vida,
antes todo era una ruina,
mi existencia una ironía,
mi corazón lleno de heridas,
mi sonrisa estaba perdida.

Al conocerte oí una melodía
era tan bella como tu sonrisa.
Al verte quise acariciar tus mejillas,
besarte todos los días,
mirarte fijamente a las pupilas,
eran algunas de mis manías.

Ahora de tu corazón soy espía,
como barco naufragado en tu bahía,
de tu amor soy un permanente turista.
De tu mano quiero pasear por la orilla,
con tu piel en contacto con la mía
agarrando tus manos vivas.

Ahora mi vida ya no está vacía,
también dejó de estar perdida,
gracias a ti solo camino cara arriba
ya que por el camino eres mi guía
porque por ti sonrío todos los días
con mi más sincera alegría.

domingo, 3 de febrero de 2013

Con esto no es suficiente para decirte todo lo que para mi eres


Un dos tres, cuatro cinco seis...
Una nueva persona encontré
Solo con tu presencia feliz seré.
Gracias a ti una nueva vida hallé.
A tu lado siempre estaré.

Mi vida en ti siempre se quedará,
porque lo nuestro por los siglos perdurara
sin nunca dejar de soñar.

Mi alma tuya por siempre será,
porque unidas hasta el final estarán
ya que nadie como tú volveré a encontrar.

No se que más te puedo contar
sin pararme de alegrar,
porque contigo me conseguí topar,
por este motivo no paro de llorar
porque por fin la felicidad puedo abrazar.

Gracias por ser quien eres
porque eres la mejor de todas las mujeres.
Gracias por quererme
porque por ti romperé todas las leyes.



lunes, 21 de enero de 2013

Para siempre


Hace tiempo un Dios nos quiso dar
un amor del cual necesitábamos respirar.
Vimos años pasar
sin dejarnos de desear,
pero la Muerte te decidió apartar
y de mis manos arrancar.

Mi pena no consigo quitar,
sigue ahí aun queriéndola abandonar.
Así que solo puedo desear
viajar a otra realidad
en la que tú me estás a esperar
para podernos recuperar.

Sonrisas tengo que regalar
si el billete hacia ti quiero pagar
para contigo poder jugar.
En el más allá te voy a adorar,
la paz junto a ti voy a contemplar,
y hasta el final disfrutar.

Ahora a tu lado puedo caminar,
tu mano la puedo agarrar,
tu piel la puedo tocar,
tu aroma en mi pegar,
pero lo mejor lo guardo para el final:
porque para siempre te prometo amar.

domingo, 20 de enero de 2013


Unos ojos me alumbran.
Una piel me educa.
Unos oídos me escuchan.
Un beso me cura.

Una caricia me busca.
Una voz me susurra.
Un abrazo me cruza.
Una mirada me junta.

Unos labios me murmuran.
Una sonrisa me ayuda.
Unos dedos me dibujan.
Un corazón me embruja.

No sé porque me preguntas.
Tampoco sé porque dudas.
Porque todo lo que dije es tu estructura.

Por eso no quiero que nadie nos interrumpa,
solo que el universo me lleve junto tuya
y que hasta el final nos una.

sábado, 19 de enero de 2013

Gracias por ser tú :)


Con tu sonrisa en nuestros corazones
alegría nos consigues dar.

Con tus ojos mirando nuestra alma
esperanza nos puedes donar.

Con tu pulso en nuestra piel
una nueva vida puedes crear.

Y simplemente con lo especial que eres
nos das fuerzas para continuar.